تصویری که ما دانشجویان در ذهنمان از استاد راهنما داریم معمولا تصویری بسیار ایده آل و غیر واقعی است. ما تصور می کنیم که با انتخاب استاد راهنما، به راحتی می توانیم تمامی مراحل تحقیق را از ابتدا تا انتها بدون هیچ دغدغه و استرسی پشت سر گذاریم. البته این تصویر ذهنی چندان هم بی پایه نیست ولی خیلی هم با واقعیات جامعه علمی کشور ما همخوانی ندارد.
تمامی فارغ التحصیلانی که دوره ارشد و دکترا را پشت سر گذاشته اند خاطرات تلخ و شیرین بسیاری از روابط خود با اساتید راهنما و مشاور دارند. رابطه اساتید و دانشجو هم می تواند به رابطه ای دوستانه بدل شود و هم به رابطه ای سرد و از روی تکلف. در این مورد دورانانجام پایان نامه بسیار مهم است و گام اساسی و نخست برای برقراری هرچه بهتر روابط، آشنایی طرفین از وظایف و حقوق خویش است. دانشجو می تواند برای یک پایان نامه ارشد و یا دکترای خوب از همان ابتدای تحصیل رابطه خوبی با اساتید شکل دهد تا از راهنماییهای آنها استفاده کند.
